‘Het belangrijkste debuutalbum in de jazz sinds jaren’, zo omschreef het Amerikaanse magazine JazzTimes Omega van saxofonist Immanuel Wilkins dat in 2020 verscheen op Blue Note Records. Wilkins vestigde van het ene op het andere moment zijn naam in de jazzwereld en werd door meerdere magazines uitgeroepen tot de grootste belofte op altsaxofoon. The New York Times riep Omega zelfs uit tot beste jazzplaat van 2020. Gedurende deze tournee presenteert de saxofonist zijn tweede album op Blue Note Records getiteld The 7th Hand en doet Paradox aan met zijn vertrouwde kwartet waar verder pianist Micah Thomas, bassist Daryl Johns en drummer Kweku Sumbry deel van uitmaken.
De saxofonist speelt geen straight-ahead jazz of vrije impro, maar opereert in een fris, nieuw gebied waar beide invloeden zijn terug te horen. Zijn lyrische aanpak gaat van Charlie Parker naar Ornette Coleman en vervolgens voorbij de bekende voorbeelden, dat alles gespeeld met een duizelingwekkende virtuositeit waarbij zijn dynamiek varieert van sensueel zacht tot raw en hard.
Wilkins maakte op jonge leeftijd al deel uit van het project In my mind: Monk at Town Hall, 1959 van Jason Moran. Verder werkte hij samen met Gretchen Parlato, Solange Knowles, Wynton Marsalis en Aaron Parks. Ook is hij te horen op het album KingMaker van vibrafonist Joel Ross.
'Zijn nieuwe album The 7th Hand komt minstens zo hard binnen. Wilkins heeft er een zevendelige suite van gemaakt. (****) de Volkskrant
Immanuel Wilkins saxofoon, Micah Thomas piano, Tyrone Allen bas, Kweku Sumbry drums
Checken
