Presentatie van de roman ‘1980 - Ik, de zelfzuchtige aap’ (Uitgeverij IJzer, Utrecht). Schrijver Jeroen Thijssen interviewt de auteur over de roman. Met violist Max Swagemakers verzorgt Swarth een improvisatie op basis van de 102 hoofdstuktitels uit het boek. Daarnaast leest hij een hoofdstuk voor.
In ‘1980 – Ik, de zelfzuchtige aap’ worden de levens van Ratel, Dr. Pink, Klein Yani, Chloë, Louise-Michelle, Schmaus en Emiel de B. verder opgepakt. Anno 1980 maken zij deel uit van de no-future generatie. De maatschappij biedt werkeloosheid, armoe en woningnood, dus zoeken ze hun heil en toekomst buiten de kleinburgerlijke paden, in de kraakscene, het activisme, new wave muziek en seksuele escapades. Het ontredderde X-Burg, beroofd van haar textielnijverheid, biedt het stratenplan voor brutale bondige scènes, al doolt Emiel de B. liever door Berlijn. Je hoeft maar een hoek om te slaan om je vast te lopen in het verleden en te beseffen dat de onontkoombare psychogeografie van de stad in iedere steen is verankerd.
Over ‘1980 - De plasserparadox’ schreef Jos Joosten:
“Want laat ik maar meteen beginnen bij de conclusie: gast, wat heeft Swarth een tof boek geschreven! Ik ga het niet spannender houden dan het is. Ik heb De plasserparadox achter elkaar gelezen en, deze weken, herlezen en alleen maar bewonderend zitten kijken naar dit tableau de la troupe van een club maatschappijbewuste jongeren anno 1980.”
En op Brabant Cultureel oordeelt Jace van de Ven:
“Swarth [schetst] een beeld van een tijd van binnenuit. Geschiedenisboeken vertellen ons nog steeds te uitsluitend over wie er de dienst uitmaakte en wie er veel geld verdiende en waarom. Swarth kruipt achter de façades van de leegstaande panden die voor de economie niet langer van belang waren. Wie of wat leeft daar?”
Checken
