Het muzikale levensverhaal van Cyrille Aimée heeft wel iets weg van een film. Als jong meisje sloop de Franse zangeres ongezien naar buiten door haar slaapkamerraam om het jaarlijkse Django Reinhardt Festival in haar woonplaats Samois-sur-Seine te kunnen beleven. Ze werd gegrepen door de gipsyjazz die ze hoorde en verdiepte zich in de muziek van de legendarische gitarist Django Reinhardt. Later liet ze zich vooral beïnvloeden door Amerikaanse jazz, maar de klanken van de Sinti en Roma hadden zich blijvend in de muzikale ziel van de Franse zangeres genesteld. Inmiddels stond ze wereldwijd op gerenommeerde podia met haar aanstekelijke mix van vocale en gipsy jazz.
Na haar eerste plaats in de categorie ‘vocalisten’ van de prestigieuze competitie van Montreux Jazz Festival, vertrok Aimée naar de Verenigde Staten waar ze aan het uitgroeien is tot een ster in de vocale jazz. *The New York Times *noemde haar stem ‘lief en meisjesachtig, maar wel gecontroleerd met de precisie van een scherpschutter’. *Wall Street Journal *omschreef de zangeres als ‘one the most promising jazz singers of her generation.’ In Paradox treedt Aimée aan met Laurent Coulondre op piano en Jeremy Bruyère op bas.
Bezetting
Cyrille Aimée (zang), Laurent Coulondre (piano), Jeremy Bruyère (bas)
Checken
