Dit trio heeft zijn oorsprong in de eerste helft van de zeventiger jaren, toen Henry de Ridder en Moos Roovers elkaar vonden vanwege gezamenlijke muzikale interesse in de akoestische Amerikaanse volksmuziek zoals de Carter Family, John Hurt, Jack Eliot en Derrol Adams, maar zeker ook Flatt en Scruggs.
Dat maakte dat Henry de stoute schoenen aantrok en een 5 snarige banjo kocht, en met grote volharding autodidactisch aan de slag ging, omdat er geen materiaal voorhanden was. Toen ontstond het duo Country Trash, die in de loop van haar bestaan vele constellaties kende, van zeven persoons band tot uiteindelijk een trio samen met Jack van Boxtel.
Dank zij de ontwikkeling van vooral Henry kon dit trio voldoende bekendheid verkrijgen in de bluegrassmuziekwereld om in de 80-er jaren vele optredens te verzorgen op podia, clubs, en bluegrass festivals in Duitsland, Engeland, Benelux, Het toenmalige Tsjechoslowakije en Scandinavië. In die periode heeft Country Trash ook gerenommeerde Country en Bluegrass artiesten begeleid, zoals o.a. Brian Colby, Kelvin Henderson, Dehlia Bell + Bill Grant, en Peter Rowan.
|
Deze samenwerking eindigde begin 1991 toen Moos naar Zweden emigreerde. Na remigratie van Moos na ruim 20 jaar, kroop het bloed waar het niet gaan kon, en schafte Moos weer een gitaar aan na 2 decennia niet gespeeld en gezongen te hebben, en probeerde samen met Henry weer een soort van muzikale symbiose te vinden. Toen Kims Kroeg het 1 jarige bestaan speelden Henry en Moos een paar deuntjes, en Jan De Laat haakte in met zijn contrabas.
Jan komt uit de Rockabilly en beschikt over een warme prettige stem die uitstekend past in de bluegrassmuziek. Ook bleek dat Jan een uitstekend gevoel heeft om de bluegrasmuziek, die zonder steun van percussie/drum gespeeld wordt te dragen.Dat beviel zo goed dat besloten werd als trio verder te gaan.
Natuurlijk is de tijd gegaan en de vingers wat stijver, en stemmen wat roestiger maar met wat volharding klinkt het momenteel nog niet eens zo slecht, en toen de 3 heren in de spiegel keken en de gevarieerde grijze koppen ontwaarden was de naam Three Shades Of Grey een feit.
Het hooggeëerd publiek is meer dan welkom om een leuke avond te genieten, met zowel traditionele Bluegrass, als ook bewerkte liedjes uit de country, Folk en popmuziek, en zeker een dosis gezelligheid. Perfect voor een informele Kampvuur avond bij Paradox.
**Henry de Ridder **5 string banjo zang, Jan de Laat contrabas zang, Moos Roovers akoestische gitaar zang